lunes, 26 de diciembre de 2016

IMOS A MILÁN...ou a MULÁN??

Os alumnos de 4º ESO farán unha saída cultural a MILÁN, a capital da Lombardía, e tamén capital do DESEÑO, do 16 ao 21 de abril. E como de deseño vai a cousa, os propios alumnos están a diseñar cousas para axudar a financiar a excursión, algo sempre moi útil nestes tempos apretados.
Miriam Núñez é a autora deste primer deseño (inspirado na imaxen da película MULÁN) para camisolas e bolsas, que podedes mercar a un precio de 10 euros, e de paso que vos levades unha cousa moi cuca, contribuídes a que estes alumnos poidan ir a esta viaxe de fín de ESO.
Aquí tedes as marabillas que xa rulan pola Estrada. Facervos con unha, que se acaban!
De momento as están a vender María López, Mirian Núñez, Uxía Salgueiro, Marcos Puente, Jesús Martínez, Roi Campos, María Rivadulla, Sofía Barros, Icía Couso, Paula Pereiras, María González, Aaron Cela, Yago López, Francisco Rodríguez, Jacqueline Reimúndez, Daniel Pérez e Ángela Pérez.
Moitos dos alumnos que viaxan a Milán están a vender tamén CHAPAS, con deseños propios, algunhas delas con debuxos orixinais directamente insertados na chapa.
Xoias que paga a pena ter e gardar...

Tamén a axencia, Simply Travel, facilitaranos o uso dunha das salas de cine, para facer proxeccións e usar a recadación para cofinanciar a viaxe...
E os alumnos están, ademáis, a preparar un Festival con este mismo fín.
Unha moi boa e interesante maneira de axudar a pagar esta actividade, facendo cousas útiles e cheas de creatividade.

Se queredes facer encargas destas, ou de outras cousas que irán xurdindo nestes meses (se queredes camisolas precisade a talla), podedes facelo a calquera dos viaxeiros, que son:


1. Maria González Blanco

2. Miriam Núñez López

3. Uxía Salgueiro Pereiras

4. Alejandro Fernández Justo

5. Patricia Riveira Magán

6. Yago López Vinseiro 

7. Malena Franco González

8. Francisco Rodriguez Garcia

9. Paula Darriba Botana

10. Jacqueline Reimundez Rey

11. Sofía Campos Fernández

12. Aroa Durán Ferrero 

13. Xián Caamaño Caramés

14. Lorena Rivero Besteiro

15. Marcos Puente Vázquez 

16. Sofía Barros Fernández 

17. Icía Couso Vede 

18. Maria Lopez Coto 

19. Alba Mato Dominguez

20. Laura Montero Martínez

21. Maria Rivadulla Collazo

22. Paula Pereiras Matalobos

23. Roi Campos Puente

24. Andrea Gonzalez Pereira

25. Carmen Campos Sánchez

26. Mateo Alvarellos Docampo

27. Daniel Pèrez Domínguez

28. Penélope Pumar Valladares

29. Clara Rivadulla Blanco

30. Jose Miguel González Iglesias

31. Uxia Silva Simoes 

32.Tatiana Fonseca Pontes 

33. Santiago López Eyo

34. Daniel Lauroba Loureiro

35. Adela Sánchez Vázquez

36. Carlota Campos Goldar

37. Manuel Miranda Iglesias

38. Javier Escariz Mella 

49. Jesús Martinez Carracedo 

40. Alfonso Castro Cao 

41. Rosa Rivadulla Blanco

42. Mauro Pena Blanco

43. Mario Loureiro Montenegro

44. Hugo Escudero 

45. Ángela Pérez Luengo 

46. Aaron Cela Riveiro 








A excursión contará co acompañamento dos profesores de Artes Mariano e Xoan, e a profesora de Literatura, Chelo.
A viaxe incluirá unha visita de un día a Florencia e outra visita ao Lago Como, ademáis de visitar as moitas cousas que podemos ver en Milán, das que iremos dando conta neste mesmo blogue.
Permanecede atentos!

lunes, 19 de diciembre de 2016

ARIADNA XATAKA DE NUEVO

O influinte blogue XATAKA, especializado en fotografía, acaba de publicar unha listaxe dos SEIS FOTÓGRAFOS EMERXENTES ESPAÑOIS MÁIS PROMETEDORES. E aí, (acaso o dudábades, galopíns) está Ariadna Silva, que se fixo acredora a esta atención cos seus retratos na RAPA das bestas...ainda que os que a coñecemos sabemos que TODO o seu traballo é magnífico e digno de atención, agora e no futuro.
Aquí tedes o enlace, premede na cara de este simpático ALOITADOR, e tamén ilustre exalumno...



sábado, 17 de diciembre de 2016

BALEIRADO DUNHA PEZA DE ARXILA

Imos ver como facer un baleirado a partir dunha peza feita en arxila, usando escaiola para obter un molde, e unha vez temos o molde, facer un positivo definitivo, neste caso utilizando espuma de poliuretano.
O resultado aínda non o sabemos, pero aquí tedes unhas imaxes moi claras do PROCESO.

-Primero temos que facer un modelado en arxila da peza que queramos obter. Ten que ser unha peza fácilmente DESMOLDABLE. É dicir, non pode ter ocos grandes nin formas que impidan a saída dun molde ou cofre de dúas pezas que fagamos sobre ela. Un busto é unha forma ideal.
Aquí temos un busto rematado en primeiro plano...e en seguro plano, unha impagable imaxen de Alicia modelando con luvas. Unha nova técnica!



Para facer un busto dun tamaño mediano-grande necesitamos construir unha estrutura para que a arxila non se desmorone e aguante durante o resto do proceso. Podemos facer unha sinxela estrutura usando unha táboa de madeira como base, e sobre ela clavar un listón, e rodealo con reixa de alambre, á que lle damos a forma aroximada da cabeza que imos modelar. Sobre ela imos poñendo o barro e modelando a figura. María en acción...



Unha vez rematada a cabeza, separamos cun material impermeable, fino e plano (láminas de lata ou plástico) a forma en dúas mitades, separadas nun corte vertical que non pase por zonas importantes da figura. Sobre a arxila salpicamos ESCAIOLA semilíquida (mesturada con auga) en varias capas (cada vez máis espesas) ata conseguer DOUS PARTES DUN MOLDE, cada unha a un lado da liña que fixemos coas láminas de plástico. É importante que, unha vez seca a escaiola, as dúas partes do molde poidan separarse da figura en arxila, sen quedar soldadas entre sí.
A figura de arxila pérdese e obtemos o molde en negativo desa forma.










Se o molde (e o desmoldeado) están ben feitos, o negativo rexistrará todos os detalles da figura orixinal, que pasarán máis tarde ao(s) positivo(s) que fagamos con este molde.

O que agora é moi importante é tratar a escaiola, que é un material poroso e con tendencia a absorber o que entre en contacto con ela, con unha sustancia DESMOLDEANTE. Ceras, parafinas, vaselina ou xabrón son bos para esto...Como imos facer o positivo cunha sustancia tamén moi pegañenta, temos que combinar dous desmoldeantes fortes. Darémoslle unha capa de CERA LÍQUIDA ao interior do molde, e sobre ela, unha capa máis de xabrón.
A cera líquida quitaralle algo de detalle á peza, pero é preferible esto a que a espuma se pegue á escaiola e nos arruine o traballo.
Poñemos cera a calentar e , en estado líquido a vertemos no interior do molde, e rápidamente a estendemos cos dedos (a cera líquida non queima, derrítese aos 80º) para que non aplane en exceso os valles da figura negativa.












A parte interior do molde queda "encerada e fácilmente desmoldeable. Poderíamos xa facer un baleirado positivo tamén con escaiola ...Pero a ESPUMA DE POLIURETANO que imos usar esixe máis seguridade no desmoldeado do positivo, así que sobre o interior imos darlle ademáis unha capa de XABRÓN para asegurar aínda máis ese desmoldeado.













Feito esto, só queda UNIR as dúas partes do cofre o molde, e unilas FORTEMENTE, porque a espuma de poliuretano aumenta moitas vefces o seu tamaño e tende a expandir o oco no que se inserta. Si frenamos esta expansión faremos que a espuma quede sen poros e cun aspecto máis consistente. Para esto ATAMOS as dúas partes do molde con varias voltas de cinta ou con cordas.
Previamente preparamos un pouco máis de escaiola (aí está José facendo a operación) para SELLAR os bordes do cofre.



























E feito isto, só queda coller a espuma e chear o noso molde (que é máis grande do que parece, son moitos litros os que caben nunha cabeza) de espuma de poliuretano. Deixar o molde cheo de espuma co oco cara arriba..e agardar a que seque.
O luns saberemos en que acaba todo isto...













miércoles, 30 de noviembre de 2016

NOVO RAPAZ NO INSTITUTO

Estes días imos ter a sorte de contar nas aulas de debuxo artístico, plástica e volume a un novo "alumno". Aínda que non é alumno do IES, senon do Master para profesorado de ensinanza secundaria. Para os alumnos será un profesor/observador/compañeiro e, desde logo, alguén do que aprender moitísimo.
Miguel Ángel Vigo Baleirón, que así se chama "o novo", é un artista polifacético. Escultor, modelador dixital, ilustrador, debuxante de BD...e moi bo en todos os campos artísticos que toca.
Acaba de rematar esta mesma semana unha exposición ("Extramundi") da súa obra escultórica no Pazo Torrado de Cambados.
Recentemente espuxo tamén a súas pezas na galería Art Deal Project en Barcelona.

Como debuxante e ilustrador traballou recentemente como colaborador do programa Espejo Público de Antena 3 facendo ilustracións de sucesos.
Traballou tamén como debuxante de BD e ilustración con Urco Editorial e El Patito Ed., foi
Concept artist y Character design para videoxogos e cofundador e artista dixital en Wintersun Studios.
Como artista podemos destacar de Miguel a súa excelencia técnica, meticulosidade no traballo, e a interesante mestura entre o clásico e as propostas innovadoras e sorprendentes que conviven na súa obra, precisa, inquietante e desasosegante.
Aquí temos algúns exemplos. Toda unha sorte telo no MGB, que todos temos que aproveitar... Fagamos que o mundo do ensino gañe un gran profesor.









martes, 29 de noviembre de 2016

TRABALLANDO DURAMENTE

Aquí vemos unhas imaxes dos talleres, onde tanto os alumnos de 1º coma os de 2º de bac van facendo saír o talento que levan dentro...













miércoles, 16 de noviembre de 2016

BOMBÓNS E FRACTAIS

No taller de VOLUME, de 1º Bac estiveron deseñando BOMBÓNS, e facendo pequenos baleirados, a partires dun positivo en barro ou pasta de modelado.
Con eles fixemos un negativo de silicona para moldes de comestibles, e con estos moldes xa rematados e curados (despóis de tres días), fixemos os bombóns.
Os bombóns finalmente resultantes, de Amneris, Miguel, Inés e Eva, xa estaban listos para comer...





Pero o traballo non estaba rematado sen un elemento moi importante: a caixa, o PACKAGING.
No taller de DESEÑO, Guillermo e Nuria tomaron a responsabilidade de deseñar esta caixa. Vendo desenvolvementos xeométricos (neste imprescindible libro de Pepin Press -un dos moitos da súa colección, que ademáis inclúen Cds con demos-)



Ca mente posta no deseño de un dos bombóns, un MOAI, crearon unha marca co mesmo nome, nun exercicio de branding en tempo record, e deseñaron unha caixa con apertura corrediza, que contería seis bombóns,
Dos bombóns xa non queda nada...vivirán para sempre nos nosos recordos e en nosos bandullos, pero aí queda a caixa e os moldes, cos que poderemos fabricar máis...





E seguindo co interesante tema dos DESENVOLVEMENTOS XEOMÉTRICOS, que son de moito interés para nós, tanto no taller de DESEÑO como, sobre todo, no de VOLUME, atopamos unhas páxinas de curiosos desenvolvementos de obxetos tridimensionais, e aí estamos a facer un can, que pronto veredes na nosa aula.



Aquí embaixo tedes a imaxen du gorila, feita coa mesma técnica, e AQUÍ   e AQUÍ, Apáxina onde podedes ver máis cousas destas, e descargar algunha das súas cousas.


QUEN DESEÑA ESTE BLOG

O MGBOOK é, como veredes, un blog vivo, non só polos contidos, senón tamén polo seu DESEÑO.
A aula de deseño de 2º bac é a responsable de que este blog sempre teña unha cara nova coa que presentarse.
Esta que vedes é obra de Yábsera, e aquí embaixo podedes ver os anteriores deseños web.
Estada atentos, porque en breve teredes otro novo e sorprendente deseño ao abrir esta páxina...


Aquí o deseño de Evelyn Ramirez, cunha clara inspiración na arte urbana, a estética do graffiti, unha tipografía cun estilo handmade, e unha cabeceira que recupera o logo do mgb misturándose nunha ilustración co nome do blog cal firma graffiteira.
Un interesante e fortemente personal deseño.



A primeira deseñadora do blog, Jessica Iglesias, aproveitou para usar como cabeceira un collage a modo de mosaico, co gallo das votacións para a portada da revista Prebe (na que a súa foi a escollida), cun estilo similar, descriptivo e analítico á par que sinxelo, misturando recursos e imaxes sen complexos e logrando un resultado equilibrado e visualmente agradable. Na tipografía e aspectos cromáticos do blogue optou por un plantexamento máis conservador, aínda que elegante e amable na lectura e á vista.




Noelia Calvo optou por un deseño máis clásico, non só polo fondo utilizado, senón pola forza contida de fontes e cores, predominando cores frías.
Prescindindo de cabeceira e resolvendo esta carencia de forma brillante, dando un protagonismo inusual e acertado ao fondo, case sempre percibido como intrascendente, e que neste caso supera a súa presencia subliminal para se converter nun elemento potente e moi presente visualmente, contrastando as formas orgánicas dos cabelos pétreos do David coas liñas e formas equilibradas das masas do contido do blog.





O deseño de Yábsera Ortega , sorprendente e rupturista en relación aos anteriores, cunha tipografía de cabeceira e de títulos de entradas tipo stencil, aínda que con reminiscencias futuristas, reforzadas ca imaxen de fondo escollida, no que parece ser un conxunto de fractales metálicos
Cunha paleta tamén contida en tonos grises, o blogue suxire tanta sinxeleza como forza, faise doado de ler e resulta agradabla á vista, aínda que cun punto inquietante, o cal invita aínda máis á lectura.






......estes son os deseños ata hoxe, dazaseis de Novembro...pero virán máis, e deseguro que moi interesantes. Permanecede atentos a esta pantalla...