Debuxarse uns ós outros non só é un boísimo exercicio para debuxantes, senón ademáis unha boa maneira de pasar un bo rato, botar unhas risas...e decatarnos de que os nosos amigos casi sempre son máis guapos do que pensabamos (aunque mentres fagamos o debuxo lles digamos o contrario).
Cando debuxamos a alguén, o observamos de verdade, e caemos na conta de o pouco que observamos as cousas normalmente, e de como o debuxo é un xeito inmellorable de recuperar esa capacidade de observación que temos agochada, durmida, como a Bela Durminte á espera do bico.
Tamén, cando nos debuxan a nós, reparamos en cousas de nós mesmos que moitas veces non temos en conta...
Porque un dibuxo non só revela ou mostra á persoa a quen retrata, senón tamén a quen o fai.
Neste caso, temos o resultado desta batalla entre dous boísimos debuxantes de cuarto da ESO, André e Alejandro, que se observaron e debuxaron mutuamente o 30 de setembro do 2011...
No hay comentarios:
Publicar un comentario