Unha delas, CASTELAO MAXISTRAL, é unha mostra concebida ao redor do famoso cadro A DERRADEIRA LECCIÓN DO MESTRE, de Castelao, obra que "visita" durante un tempo limitado a nosa capital, e que despois volverá a Buenos Aires, co que a oportunidade para vela en vivo é única.
Nesta mostra se homenaxea non só ao artista senón tamén, e a través da súa obra, á figura do mestre, especialmente deses mestres represaliados e perseguidos durante a guerra civil e a ditadura, aos que esta obra representa dun xeito simbólico.
A faciana do profesor morto, no cadro, representa a de Alexandre Bóveda, tamén executado nos primeiros momentos da guerra civil.
A pesar de que todos os bocetos, pezas, audiovisuais e mesmo unha instalación que imita a unha vella aula, son moi interesantes, a presenza do CADRO do mestre represaliado é demasiado magnética para o espectador, e non podemos evitar pasar tempo diante del, é o que viñemos ver...unha vez pasada a emoción dos primeiros intres, observamos a fluidez e a soltura dos trazos do fondo, as árbores, en contraposición ao acabado máis nítido das figuras protagonistas.
ADLDM é un cadro que hai que visitar varias veces. Paga a pena facelo, porque pode que non teñamos moitas ocasións na vida para velo de preto.
E a outra expo, que rematará o 14 de outubro, é tamén interantísima : Galicia Universal, un fresco da arte en Galicia no último século, que paga a pena ver con detenimento.
Nós tiñamos o tempo limitado, pero é unha mostra na que perderse unha e moitas veces, porque representa dun xeito bastante fiel (aínda que se botan de menos algúns artistas) todo o que levamos detrás, as raíces máis próximas a nós da nosa cultura, os pintores e artistas que crearon o andamiaxe do que hoxe é a nosa cultura visual.
Laxeiro, Urbano Lugrís, Castelao (de novo), un xovencísimo (e medio galego) Picasso, Antón Faílde, Germán Taibo, Ovidio Murguía, Maruja Mallo, Luis Seoane, Paco Leiro, Manolo Moldes, Diego Santomé e Carlos Rial son os artistas, por esta orde, cuia obra aparece nas imaxes...ero hai moitos máis, que paga a pena ver.
Se non víchedes a esposición, facédeo hoxe o mañán, porque só quedan dous días!
